Białkomocz w chorobach nerek u zwierząt

Białkomocz, czyli obecność białka w moczu, jest istotnym wskaźnikiem uszkodzenia nerek zarówno u zwierząt, jak i u ludzi. W zdrowym organizmie nerki filtrują krew, zatrzymując białka we krwi i nie przepuszczając ich do moczu. Gdy dochodzi do uszkodzenia nerek, ich zdolność do zatrzymywania białka zostaje upośledzona, co prowadzi do pojawienia się białka w moczu.

Białkomocz może mieć różnorodne przyczyny, związane z uszkodzeniem nerek lub innych układów:

Choroby kłębuszków nerkowych – kłębuszkowe zapalenie nerek jest jedną z najczęstszych przyczyn białkomoczu u zwierząt. Uszkodzenie bariery filtracyjnej kłębuszków prowadzi do utraty białek, takich jak albuminy.

Choroby kanalików nerkowych – uszkodzenia kanalików mogą zaburzać procesy reabsorpcji białek, co również może prowadzić do ich utraty.

Przewlekła choroba nerek (PChN) – u psów i kotów jest jedną z głównych przyczyn przewlekłego białkomoczu. W miarę postępu choroby, dochodzi do nasilenia utraty białka.

Nadciśnienie – u zwierząt z nadciśnieniem, które często towarzyszy chorobom nerek, może dochodzić do białkomoczu na skutek wzmożonego ciśnienia w nerkach.

Białkomocz można podzielić na kilka rodzajów w zależności od źródła problemu:

Przednerkowy – wynika z nadmiernej ilości białka w krwiobiegu (np. w przebiegu nowotworów czy stanów zapalnych), co może prowadzić do przeciążenia nerek.

Nerkowy – spowodowany bezpośrednim uszkodzeniem struktury nerek, np. w wyniku chorób kłębuszków czy kanalików nerkowych.

Pozanerkowy – wynika z infekcji lub stanów zapalnych w dolnych drogach moczowych, takich jak np. zapalenie pęcherza.

W diagnostyce białkomoczu u zwierząt stosuje się kilka podstawowych testów:

Badanie moczu – standardowe badanie moczu pozwala wykryć obecność białka i ocenić stopień białkomoczu.

Stosunek białka do kreatyniny w moczu (UPC) – stosunek UPC to dokładniejsza metoda oceny białkomoczu. Wynik powyżej 0,5 u psa i powyżej 0,4 u kota wskazuje na patologiczny białkomocz.

Elektroforeza moczu – metoda stosowana do oceny rodzaju białka obecnego w moczu, co może pomóc w identyfikacji źródła białkomoczu.

Białkomocz jest nie tylko wskaźnikiem uszkodzenia nerek, ale także sam w sobie może przyczyniać się do dalszej progresji choroby. Wysoki poziom białka może prowadzić do włóknienia tkanki nerkowej, co przyspiesza pojawienie się niewydolność nerek.

Białkomocz jest istotnym objawem chorób nerek u zwierząt, szczególnie u psów i kotów. Wczesna diagnostyka i kontrola białkomoczu mogą spowolnić postęp chorób nerek i poprawić rokowanie dla pacjentów weterynaryjnych. Regularne badania moczu i stosowanie nowoczesnych metod diagnostycznych mają kluczowe znaczenie dla skutecznego leczenia tych schorzeń.