Czyraczność odbytu

Czyraczność odbytu  to przewlekła zapalna choroba skóry o postępującym charakterze, występująca najczęściej u owczarków niemieckich w średnim wieku. Etiopatogeneza tej jednostki chorobowej nie została w pełni poznana, podejrzewa się jednak, że biorą w niej udział czynniki genetyczne, uwarunkowania anatomiczne, jak również zachwianie równowagi w obrębie układu immunologicznego.

U chorych psów często obserwuje się wylizywanie okolicy odbytu, bolesne parcie na kał, bolesne oddawanie kału, utratę masy ciała i posmutnienie. Zmiany okolicy odbytu odznaczają się różnym stopniem zaawansowania – od punktowych sączących przetok do rozległych, wrzodziejących przetok, skutkujących perforacją tkanek. Często stwierdza się obecność cuchnącego, śluzowo-ropnego wysięku. Ponieważ u połowy pacjentów występuje jednocześnie zapalenie jelita grubego, zakłada się, że objawy chorobowe mogą wykraczać poza opisane wyżej zmiany zewnętrzne.

Leczenie obejmuje ogólne podawanie Cyklosporyny  oraz miejscowe stosowanie maści zawierającej Takrolimus. Początkowo wskazana jest również antybiotykoterapia ogólna, mająca na celu likwidację powikłań bakteryjnych, oraz stosowanie Prednizolonu, który pozwala na ograniczenie nasilenia początkowego stanu zapalnego. Jeśli po takim leczeniu u pacjenta nie dochodzi do ustąpienia zmian chorobowych, pomocne może okazać się wprowadzenie diety eliminacyjnej, aby wykluczyć współistnienie nietolerancji pokarmowej. Bardzo pomocna w terapii jest również lampa Phovia, skracająca czas leczenia o połowę.