Nefrolity u psów i kotów: przyczyny, ryzyko i leczenie

Nefrolity, czyli kamienie nerkowe, to twarde, mineralne złogi tworzące się w nerkach zwierząt. Powstają w wyniku złożonych procesów metabolicznych, a ich pojawienie się może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i groźnych komplikacji. Wczesne rozpoznanie i właściwe leczenie są kluczowe dla zdrowia i komfortu naszych pupili.

Nefrolity powstają, gdy stężenie niektórych substancji chemicznych w moczu przekracza poziom, przy którym mogą się rozpuszczać, kiedy ich stężenie przekroczy właściwy dla nich punkt krystalizacji, najpierw pojawiają się kryształki, potem piasek i wreszcie większe złogi, czyli kamienie. Najczęściej są to kryształy mineralne, takie jak szczawianu wapnia, struwity czy kwasu moczowego. Ich tworzeniu sprzyjają:

Nieprawidłowa dieta – bogata w niektóre minerały np. wapń, fosfor, puryny.

Choroby metaboliczne – takie jak cukrzyca, nadczynność przytarczyc, mogą prowadzić do zmiany składu chemicznego moczu. Kamica miewa też podłoże genetyczne.

Zakażenia układu moczowego – przewlekłe infekcje bakteryjne mogą sprzyjać powstawaniu kamieni struwitowych, gdy bakterie rozkładają mocznik na amoniak.

Dehydratacja – niski poziom nawodnienia prowadzi do zagęszczenia moczu, co ułatwia tworzenie kryształów.

Małe kamienie nerkowe mogą nie dawać objawów klinicznych przez długi czas. W przypadku większych nefrolitów mogą pojawić się objawy takie jak:

• ból brzucha,
• trudności w oddawaniu moczu,
• krwiomocz,
• zatrzymanie moczu,
• apatia, utrata apetytu, wymioty.

Kamienie nerkowe mogą prowadzić do groźnych komplikacji, takich jak:

Niedrożność dróg moczowych – duże kamienie mogą blokować odpływ moczu, co prowadzi do wzrostu ciśnienia w nerkach i ryzyka uszkodzenia tkanki nerkowej, wodonercza oraz przewlekłej choroby nerek.

Infekcje – zastój moczu spowodowany przez kamienie sprzyja infekcjom, co może prowadzić do odmiedniczkowego zapalenia nerek.

Diagnoza nefrolitów obejmuje badania obrazowe, takie jak USG, RTG oraz analizy moczu, w celu identyfikacji składu chemicznego kamieni. Leczenie zależy od rozmiaru kamieni, stanu pacjenta i może obejmować:

Terapie farmakologiczne – stosowane są leki przeciwbólowe, leki rozpuszczające kamienie, dieta weterynaryjna zmniejszająca powstawanie kryształów, ale nie wszystkie kamienie można rozpuścić, zależy to od ich składu.

Zabiegi chirurgiczne – w przypadkach dużych kamieni, które nie mogą być rozpuszczone, konieczne jest ich chirurgiczne usunięcie.

Dieta i nawodnienie – zmiana diety oraz utrzymywanie odpowiedniego nawodnienia pomagają w zapobieganiu nawrotom kamieni.